Blog SuppHelp - Znaczenie magnezu dla zdrowia

Czym jest magnez?

Magnez jest pierwiastkiem niezbędnym do funkcjonowania ludzkiego organizmu. Bierze udział w 300 reakcjach enzymatycznych. Jest niezbędny do funkcjonowania wielu szlaków metabolicznych w naszym ciele.

Nieodpowiedni stan magnezu może zaburzać procesy biochemiczne. Szacuje się, że prawie dwie trzecie populacji w świecie zachodnim nie osiąga zalecanej dziennej dawki magnezu. Przyczynia się to do rozwoju różnych, często przewlekłych chorób. Optymalizacja poziomu magnezu poprzez dietę i suplementację jest bezpieczną i dobrze udokumentowaną terapią.

Całkowita ilość magnezu w organizmie przeciętnego dorosłego człowieka wynosi około 25 gramów. Homeostaza tego pierwiastka utrzymywana jest głównie przez nerki, które wydalają wraz z moczem średnio 120 mg magnezu w ciągu doby. Kości przechowują około 50–60% całkowitej zawartości magnezu, podczas gdy mięśnie i inne tkanki miękkie około 40–50%. Około jedna trzecia zawartości magnezu w kościach stanowi rezerwę, w razie potrzeby uwalnianą w celu utrzymania jego właściwego poziomu pozakomórkowego. Mniej niż 2% jest dostępne w surowicy i czerwonych krwinkach, co stanowi wspomniany magnez pozakomórkowy w organizmie.

Rola magnezu w organizmie

Magnez bierze udział w licznych szlakach metabolicznych oraz reguluje pracę wielu układów i narządów, jest niezbędny do przewodzenia impulsów nerwowych, prawidłowej pracy mięśni, utrzymania napięcia naczynioruchowego i prawidłowego rytmu serca. Ma ogromne znaczenie dla mózgu, koncentracji i zdolności zapamiętywania.

Procesy wymagające obecności magnezu:

synteza białek, wielu enzymów, mitochondriów, DNA i RNA,
przewodnictwo nerwowo-mięśniowe,
regulacja poziomu glukozy i ciśnienia krwi,
aktywny transport jonów wapnia i potasu przez błony komórkowe,
budowa kości,
aktywacja makrofagów i granulocytów,
proliferacja limfocytów.
wiązanie endotoksyn z monocytami.

Przyczyny niedoboru magnezu

Dzienne zapotrzebowanie na magnez przeciętnie wynosi 310-320 mg dla kobiet i 400-420 mg dla mężczyzn. Dobrze skomponowana dieta powinna dostarczać wystarczające ilości tego składnika. W pewnych okolicznościach jednak jego podaż nie jest wystarczająca dla zachowania pełnego zdrowia. O niedoborze magnezu mówimy, gdy poziom magnezu w surowicy spadnie poniżej wartości 0,8 mmol/l.

Czynniki wpływające na niedobór magnezu:

uboga dieta (dotyczy to zwłaszcza osób starszych i przewlekle chorych),
długotrwały stres,
ciążą i karmienie piersią,
zwiększony wysiłek fizyczny (np. u sportowców, pracowników fizycznych itp.),
cukrzyca typu 2,
choroby nerek,
niedobór witamin z grupy B,
niektóre leki (np. digoksyna, doustne środki antykoncepcyjne, leki moczopędne, kortykosteroidy, niektóre antybiotyki),
nadmiar używek (alkohol, kofeina),
choroby układu pokarmowego wpływające na złe wchłanianie (np. choroby zapalne jelit, nowotwory, stan po usunięciu fragmentu jelit, choroby wątroby i trzustki),
przewlekła biegunka i wymioty.

Groźny niedobór magnezu

Do najbardziej znanych i długofalowych konsekwencji niedostatecznej ilości magnezu należą przede wszystkim choroby serca i układu krążenia, wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca typu 2, osteoporoza, niska odporność, depresja i zespół przewlekłego zmęczenia. Chroniczny niedobór magnezu zwiększa także ryzyko wystąpienia epizodów zakrzepowo-zatorowych, w tym udaru i zawału serca.

Objawy niedoboru magnezu:

zaburzenia rytmu serca,
migrenowe bóle głowy,
nadciśnienie tętnicze,
bolesne skurcze mięśni, drżenie, osłabienie mięśniowe,
trudności z oddychaniem,
tężyczka,
nadpobudliwość, nerwowość,
zaburzenia koncentracji,
zaburzenia snu i poczucie ciągłego zmęczenia,
pogorszenie nastroju, depresja,
zaburzenia perystaltyki jelit, przewlekłe zaparcia, kolki,
osteoporoza, próchnica zębów,
osłabienie układu odpornościowego,
łamliwe paznokcie i wypadanie włosów.

Aby zapobiec niedoborom, zaleca się suplementację magnezem w dawce 300-1000 mg na dobę.

Ryzyko przedawkowania magnezu jest bardzo niskie, jednak istnieją przeciwskazania do suplementacji, np. w przypadku chorób nerek, miastenii, bloku przedsionkowo-komorowego, hipotonii.

Dawka suplementu powinna być dobrana indywidualnie przez lekarza na podstawie aktualnych badań krwi, historii medycznej, a także stylu życia.